Ik merk dat ik weer wat verder aan het komen ben in mijn zelfleiderschap en in deze blog reflecteer ik over waarom het vermoedelijk zo slecht ontwikkeld was in de eerste plaats.
1. Wat van huis uit meegekregen
Rechttoe rechtaan gezegd ben ik opgegroeid om een werknemer te zijn in de (hogere) middenklasse maar dan zonder de vaardigheid door te gaan als het je niet gelukkig maakt. Wat dus inderdaad impliceert: verdien je eigen geld. Niet opgegroeid om huisvrouw te worden (ook niet om daar iets tegen te hebben, maar meer om vanuit financiële onafhankelijkheid een keuze te hebben).
Waar mijn vader na zijn Sociale Academie tot aan zijn pensioen in het werkveld bleef, in gelukkige en ongelukkige tijden, was ik er na mijn Social Work er binnen twee maanden fulltime werken al klaar mee.
Een kwaliteit die ik wel echt heb meegekregen en wat ik ook zie als waarde in mijn hedendaagse zelfleiderschap: verantwoordelijkheid nemen voor je fouten. Nooit ontkennen. Nooit afschuiven. Nooit wegmoffelen. Eer halen uit eerlijkheid.
2. Eerste rolmodel na mijn 30e
Mijn mate van zelfleiderschap maakte dat ik zo rond mijn 30e klaar was met studeren (waarmee ik niet wil zeggen dat ik in die jaren niet gepresteerd heb, alle papiertjes zijn uiteindelijk gehaald). Alleen voor het bouwen van een carrière als ondernemer had ik nog nooit echt een rolmodel gehad. Het boek van Tim Ferriss was op mijn pad gekomen en ik had gewerkt voor een ‘marketinggoeroe’ wat mij in ieder geval op het pad van ondernemerschap brachten maar het waren mannen, andere types en verder op een ander soort ondernemerspad.
Ik was ambitieus in termen van ‘groot dromend’, ondernemend, creatief, open minded, gevoelig, spiritueel geïnteresseerd, introvert en veel meer met mijn hoofd in de wolken dan gegrond (spirituele mensen zouden kunnen zeggen “niet volledig geïncarneerd in je lichaam”).
Een eerste rolmodel vond ik na mijn 30e in Maartje Koper. Wat haar voor mij zo’n rolmodel maakte was dat zij iemand was waarmee ik kon identificeren qua mijn eigenschappen, ambities, kwaliteiten (zoals goed in schrijven) maar zij bouwde daarmee een enorm succesvolle business.
Dus dat was eigenlijk de eerste keer dat ik bewijs zag, van ‘grote dromen verwezenlijken’ kan ook voor mensen zoals ik. Onder (arbeids)voorwaarden die je geluk niet in de weg hoeven te staan. Sterker nog: je kan het hele werkleven creëren precies zoals je wil.
Ze liet zich zien als iemand die heel veel creëerde, vooral door te schrijven, die openlijk zichzelf was en toen ik haar volgde van zo’n 10 naar 100k omzet per maand ging.
3. Onbewust van trauma en regulatie-uitdagingen
Het vinden van een rolmodel was niet genoeg om zelf geen financiële krapte in mijn leven te ervaren en daarmee 'een smetje' op mijn verdere levensgeluk. Ook het leren van hoe je stap voor stap een business bouwt en schaalt was niet genoeg. Ook niet het herzien van alle overtuigingen over geld. Ook niet het focussen en afstemmen op wat je wil. Ook niet positief zijn. Ook niet time management skills toepassen.
Ik bleef in een patroon van wel functionerend naar niet functionerend. Van bouwen en instorten. Van pieken in inkomsten naar dalen.
Wat ik in alles wat ik wel ontwikkelde niet had meegekregen, zelfs ondanks aanpak van trauma binnen healingwerk/hypnose/lichaamsgericht werk was: hoe mijn zenuwstelsel simpelweg functioneerde in de context van het doen van mijn werk, maar ook in het leven buiten mijn werk.
Via allerlei zweverige omwegen had ik een toolbox ontwikkeld óm te reguleren maar zonder te weten dat ik aan het 'zenuwstelsel reguleren' was, wat de verschillende ‘standen’ zijn van het zenuwstelsel en met welke tactiek het nou passend is om je in welke situatie mee te reguleren.
Mijn innerlijk werk (of regulatie-) practises waren ook heel erg losgetrokken van het praktische werk. Daarmee bedoel ik een onderscheid tussen 'doen' : werken, sociaal leven en terugtrekken om hierop voor te bereiden of ervan te herstellen. Wat ik moest ontdekken en eigen maken was om in het moment te doen (te leven) én te reguleren. Dus niet doen/leven tot je leeg bent en dan weer opladen, maar doen, voelen dat je ‘afwezig raakt’ of juist teveel aanstaat en dan in het moment reguleren naar een functionele staat. Door niet structureel over eigen grenzen te gaan erin ontstaat er veel meer continuïteit in prestatievermogen vanuit échte capaciteit (dus niet vanuit stress, wilskracht en koffie. Nou ja, wel koffie 😊). Ook het 'meerdaags eraf liggen' wordt voorkomen, waarbij er natuurlijk wel de keuze gemaakt kan worden voor weekend, en vakanties maar in de basis niet als noodzakelijk herstelmiddel.
4. Een cognitief profiel wat in de kern niet ideaal is voor executie
Sinds mijn vermogen om te reguleren krijg ik al heel veel meer voor elkaar. Ik kan structureel opstaan, productieve uren maken met focus, tijdig pauzeren, op komen dagen voor sport, voor mijzelf zorgen qua voeding, huishouden, relaties goed onderhouden. Bij wijze van spreken is dit het moment dat ik ook in een loondienst baan zou kunnen functioneren, waarmee ik vooral denk te willen zeggen dat ik in staat zou zijn om uitvoering te geven aan goed leiderschap en daarmee de targets te halen. Alleen ‘we’ zijn ondernemer. Het leiderschap én de uitvoering moet van mij komen.
Als we kijken naar mijn cognitieve functies dan ligt mijn kernkwaliteit in het introspectief zijn. Voelen als eerste functie. De wereld duiden via mijn binnenwereld. Mijn tweede kernkwaliteit is het visionair zijn. Ik kan zien wat er niet is en wat er zou kunnen zijn. Mogelijkheden voor de geest halen. Oplossingen voor problemen en vraagstukken. Miljoenenideeën.
Mijn derde cognitieve functie betreft de praktische uitvoeringskant, maar dat heeft bij mij juist de aard van de grootste valkuil. Op dit punt ben ik als het ware hard wired om risico’s te zien, praktische obstakels en gevaar op basis van alle eerdere ervaringen uit het verleden.
Dus zodra ik vooruit wil bewegen kan als ik het toelaat de stem opkomen van:
- Is het wel verstandig
- Is het wel veilig
- Is het niet onverantwoordelijk
- Alle eerdere fouten die ik ooit maakte
- Alle eerdere kritiek die ik ooit hoorde
- Alle lessen die ik gehoord heb van experts over hoe het zou moeten, werkt en niet werkt
En ja, het grootste deel van de maatschappij heeft deze functie juist in hun pakket aan kernkwaliteiten zitten waardoor ze inderdaad een verstandig, veilig en verantwoordelijk leven bouwen en daarmee de maatschappij draaiende houden.
Alleen met mijn profiel is het dus juist de bedoeling op een manier iets te vernieuwen of transformeren. Dus is het meer de bedoeling dat ik de ‘gehele stem’ van deze valkuil negeer.
[Voor wie denkt waar baseer je jezelf op met die cognitieve functies: ok redeneer hier uit mijn hoofd op basis van wat ik heb opgepikt vanuit het werk van Myers Briggs & Jung]
Mijn vierde cognitieve functie, is er een die me in staat stelt structuren aan te brengen en systemen te maken. Dit is een functie die initieel verschijnt als zwakte maar die de potentie heeft om uit te groeien tot een kracht.
Concreet betekent het voor mij dat ik in staat ben om de grote visies en de oplossingen voor problemen te concretiseren in stappenplannen en planningen bijvoorbeeld.
De GEHELE uitvoeringskant, de executiekant is überhaupt niet aanwezig in mijn cognitieve profiel. Ten minste, niet in de vorm van hoe de meeste mensen wel natuurlijk kunnen functioneren: lineair, de stappen van A tot Z uitvoeren tot het klaar is en dan het volgende & repeat (dus duurzaam, niet een keer eenmalig doorbijten om een systeem op te zetten).
Dus ik heb mijn capaciteiten te gebruiken om mét wat ik wel goed kan er toch voor te zorgen dat ik ideeën die ik heb volledig in de wereld zet. Op een manier die dus recht doet aan hoe ik wel functioneer.
Zónder over mijn capaciteiten heen te gaan, WAARDOOR ik gereguleerd blijf (en voor de long run kan gaan), WAARDOOR ik in verbinding blijf met mijn binnenwereld en helder kan blijven voelen wat klopt voor mij, WAARDOOR ik in verbinding blijf met ‘de bron’ waardoor ik die creatieve, visionaire ideeën kan blijven ‘ophalen’ en daarvoor heb ik dus systemen te ontwikkelen zodat ik een wel-functionerende (zelf)leider kan zijn op mijn manier.
Dit beschrevene begint nu EINDELIJK eigen te worden, waardoor ik het idee heb dat ik eindelijk eens wat duurzaam momentum kan bouwen met een business.
Een vorm van leiderschap wat ik eigenlijk nog nooit gezien/gehoord had van een ander maar wat specifiek voor mij nodig is om écht effectief te functioneren.
Bonus: succesdefinitie herzien
Dan tot slot ook nog een belangrijke.
Uit het nooit helemaal ‘voldoen’ aan het plaatje van de massa, is ook een zekere bewijsdrang voortgekomen. Zo van: ‘jullie keken het allemaal met argusogen aan, maar kijk mij nu meer verdienen, meer vrije tijd hebben en eerder met pensioen kunnen zonder dat het als heel erg nodig voelt want ik doe ten volste wat ik leuk vind. Dat is bewijsdrang 1.
Dan is er bewijsdrang 2. Want ik zit inmiddels ook al jaren in de ‘spirituele’ ondernemersbubbel en dat is eigenlijk een grote poel van ondernemers met een vergelijkbare hardwire als ik en die allemaal keihard bezig zijn om te ‘figure it outen’, van hoe ze hún business succesvol maken terwijl ze ook trouw kunnen blijven aan ‘hun unieke profiel’. En zo nu en dan zie je dan eens iemand uit het ‘struggelaars badje’ oprijzen naar het 10k-bad. Alsof je dan eindelijk je bestaansrecht als ondernemer verdiend hebt en van waarde kunt zijn voor andere ondernemer.
Ik weet het niet.
Want hoeveel van onze 10-kaatjes, hebben het gereguleerd en trouw aan zichzelf gedaan en kunnen dit duurzaam herhalen of zelfs opschalen, zichzelf managen met meer geld en het geld zelf managen om het weer voor zich te laten werken?
Kortom. Bedragen kunnen maken, zegt iets. Maar ook weer zo niets. Waarbij het vooral voor de buitenwereld volkomen irrelevant is wie op welke manier welk pad loopt.
Er is er maar één die echt het antwoord heeft van wat succes is voor jou en dat ben jezelf.
Voor mij zit er wel een bedrag aan gekoppeld maar het grappige is, het is een bedrag is aardig lijn met het inkomen van een social werker.
Het is alleen de ruimte om het leven helemaal op mijn manier te doen en dan met financieel vergelijkbare omstandigheden als de loondienstmedewerker, met een financieel vangnet en een pensioen. Dus het betekent ook financieel zelfleiderschap belichamen (en ok zijn met dat het er aan de buitenkant/voor de buitenwereld helemaal niet als “het gemaakt hebben” eruit ziet, maar enkel een persoonlijk gevoel van stabiliteit biedt door achter de schermen de shit geregeld hebben).
Verder is het veel ervaren van wat er in the long run toe doet (denk connecties, samen mooie momenten beleven), relatief vrij van drama, gekke pieken en dalen (a.k.a. stress / disregulatie – en daarmee is een heel stuk gezondheid ook meteen gedekt). Vrij kalm. Vredig. Aandacht (kunnen) hebben op waar je jezelf op richt. Leven naar waarden als autonomie, groei, zelfexpressie, inner peace, verbinding, integriteit.
Iets wat weer verdacht veel lijkt op het leven van mijn gepensioneerde vader.
Dus achja, met een enorme omweg valt de appel nog steeds niet heel ver van de boom.
Als persoonlijke groeijunkie vind ik het zelf soms heel fijn dat als ik een ‘persoonlijke journey’ lees, welk profiel de persoon erachter heeft. Dus voor hen die erin thuis zijn deel ik het. Geschreven door een: INFP, 4w5, creatief hb.
Mijn ondernemerschap
Ik ben de #1 focusaanbrenger in de hoofden en businesses van ondernemers met een creatief-visionair brein die bezig zijn de invulling van hun business te vernieuwen. Wanneer je wel weet met welke expertise je impact gaat maken, maar vastloopt in het verhaal eromheen waarmee je jezelf in de markt gaat zetten. Alle helderheid die je nodig hebt, lever ik in 1 dag plus ik help je om drie weken gericht naar buiten te treden vanuit die helderheid om klanten te maken.
Kijk hier wat ik voor je kan betekenen.
