Ik dacht dat ik ze allemaal weleens gehoord had, maar niet deze. Credits dr. K van Healthy Gamers.
Voor als je dit patroon van uitstelgedrag herkent
Je hebt iets te doen voor je business waar je enorme weerstand bij ervaart. In plaats van dat ene vervelende ding doen, ga je of allemaal andere nuttige dingen doen voor je persoonlijke leven: je huishouden, losse eindjes wegwerken en regeldingen regelen. Dus je beantwoord bijvoorbeeld je appjes, maakt eindelijk die tandartsafspraak en gaat eindelijk langs de drogist en komt deze keer wel thuis met wattenschijfjes.
Daarna ga je 'vrolijk' door met uitstellen tot je op het punt komt van nou, het gaat echt niet meer gebeuren vandaag. Morgen beter. En op dat moment geef je er maar helemaal aan toe en ga je helemaal los op sociale media, filmpjes of series kijken. Als dat niet al veel eerder gebeurt was omdat het zelfs niet lukte om 'productief uit te stellen'.
De hack
Je mag niet meer 'productief uitstellen'. Je mag de taak doen, slapen of voor je uitstaren. Dat zijn de enige opties.
Het patroon waar je brein op rekent is dat jij uiteindelijk toegeeft aan het uitstellen
Je brein weet dat heel veel weerstand om een taak te doen uiteindelijk leidt tot het doen van andere dingen die 'beter voelen'. Dus er valt geen enkele bereidheid te verwachten om dat ene stomme ding te gaan doen waar je zo tegenop ziet. Het is een kwestie van hardnekkig de taak in kwestie uit de weg blijven gaan en vroeg of laat gooi ie de handdoek in de ring en ga je lekker YouTube kijken en dat voelt een stuk beter.
Waarom de boel verandert bij 'slapen' of 'niets doen'
Het brein heeft een hekel aan verveling. Het HAAT verveling. Als je alleen mag slapen of de taak doen, dan ben je op een gegeven moment wel uitgeslapen en dan wil je brein iets doen. Ja, op je mobiel zitten, is wat je brein dan wil. Maar wat als dat niet mag? En als er alleen maar wat anders gedaan 'mag' worden na het doen van die ene taak? Ja, dan ontstaat er toch een motivatie om daarmee aan de slag te gaan. Hetzelfde als je wel aan je bureau voor je uit mag zitten staren, maar niet iets anders mag doen wat ook nuttig voelt. Op een gegeven moment heb je dan wel genoeg gestaard en misschien zelfs even gedoezeld. Als je echt geen alternatief toestaat, dan ontstaat toch die impuls om dan maar die ene taak te doen.
Net zo consequent als opvoeding
Jij moet laten zien dat je de baas bent en dus echt niet overschakelen naar het doen van iets anders nuttigs, hoe graag je dit ook wil en hoeveel beter je het doet voelen. Alleen dan leert je brein dat je het meent en dat er echt geen andere optie is dan die ene taak doen, wil het 'iets doen'.
Je brein schuwt verveling
Je brein zou als het goed is graag altijd bezig willen zijn en verveling willen voorkomen. Ik moet nog testen hoe goed dit voor mij werkt. Uit ervaring weet ik dat ik heel goed ben in het doorbrengen van tijd in een soort halve droomstaat en dat ik prima uren kan staren. Wat ik wel heb is een drive om nuttig bezig te zijn en mede daarom zou deze hack evengoed moeten werken. Tenminste, voorheen was 'nuttig bezig zijn' voor mijn gevoel pogen in een soort verlichte staat te komen door gewoon 'te zijn', maar tegenwoordig ben ik wel wat meer geswitcht naar dat ik gewoon mijn werk gedaan wil krijgen omdat ik 'verlicht leven', toch nog maar even geparkeerd heb voor een volgend leven :-) Dus het zou moeten werken.
Ik was zo enthousiast over dit idee dat ik het nu al even wilde delen. Ik breng later nog verslag uit van hoe het voor mij werkt. Als je het zelf gaat uit testen, wil je dan nog een keer terugkeren om hieronder te laten weten of het voor je werkte?
Brein of mind
Dr. K. spreekt over 'mind', maar dat vind ik een wat vaag begrip dus ik gebruik het woord brein. Het juiste woord is niet van belang om te kunnen experimenteren met deze hack en te ervaren of het wel of niet voor je werkt.
Disclaimer
In verband met productiviteit en eigen valkuilen, 'dwing' ik mijzelf dat wanneer ik vanuit inspiratie iets creëer, zoals nu deze blog, dat ik het ook meteen klaar zet voor publicatie. Dus zelfs zonder dat ik het nagelezen heb, geredigeerd, verbeterd, geoptimaliseerd en noem maar op. Dat omdat het dan 99 van de 100 keer helemaal niet tot publicatie komt. Mocht je nou denken, er staan foutjes, het loopt niet lekker etc., dan heb je vast een goed punt. Dit is wat ik er in dit half uurtje van inspiratie van heb kunnen maken
